Kristallen
Hij is koning van bergen en zeestraten
Zijn onderdanen hebben hem verlaten
Door gure winden en wilde zeestromen
Is hij onbedoeld op het strand gekomen
Waar zijn zijn volgelingen toch gebleven
Ze hebben geen kond van vertrek gegeven
Nu zit hij hier op een laag bergje strandzand
Vlakbij zit een vreemdeling met een badmand
In de mand bevinden zich zwarte geslepen edelstenen
Door de vreemdeling gebruikt om zijn gebied af te bakenen
Hij legt ze in een wijde kring om hem heen
Zo heeft hij een strandvesting van edelsteen
De koning ziet een schuimende golf aanstromen
Kalm blijft de vreemdeling in zijn onderkomen
Ziet hij toch niet het watergevaar op zich afkomen
Is het alleen de koning die de golf ziet aankomen
Met handgebaren probeert de koning de vreemdeling te alarmeren
Zodat hij zich tijdig tegen opkomend watergeweld kan verweren
Door bruisend water wordt de koning met veel geweld overvallen
De vreemdeling blijft onaangedaan achter tussen zijn kristallen
Reacties op ‘Kristallen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!