Natuurlijk

Je aarzelt nog of de liefde
die mijn hart teistert
natuurlijk is

zoals eb en vloed
tegen oeverkasseien
in de zomeravond
van het nieuwe leven

en je vraagt je in de schaduw af
of de echo van mijn woordgeluid
ook langdurige stilte kan verdragen

maar ik kan je verzekeren
dat er niets zo vanzelfsprekend is
als mijn liefde voor de liefdeskoorts

laten we samen onder maanlicht afspreken
en zwijgen over de oorlog en over god.






© mobar