Verweesde schim

Midden op straat ligt een verzinkte emmer scheef op zijn kant
De last van het verleden heeft hem rondom ingedeukt
Het opstaande randje houdt een plasje regenwater vast

Zijn licht verroeste ijzeren hengsel is aan een kant losgeraakt
Dat ligt er laveloos bij in deze verlaten steeg

Eens was de emmer het middelpunt van een bruisend bestaan
Toen was hij dag na dag tot de rand gevuld met levenswater
Nu is hij een verweesde schim van vroegere glorietijden

Zijn hengsel was ooit sterk en droeg sporen van vele handafdrukken
Nu steekt geen hand zich uit om hem aan de emmer te hechten