Hemelschrift
Midden in het weidse weiland is een somber bergje te zien,
een schaduwheuveltje in een groene gloedsluier
Hang je over de boerenpallisade, zie je het hobbeltje bewegen,
alsof de aarde zucht onder zijn gewicht
Met tussenpozen kringelen ademtochtige rookwolkjes omhoog
Je ziet het glooinkje bewegen gelijk het ritmische kloppen van een hart,
de ademhaling van de aarde nabootsend
Kom je naderbij dan trekt het tumulusje zich in de aarde terug,
als een schichtig diertje dat een schuilplaats zoekt
Alleen wolksliertjes worden onvermoeibaar hemelwaarts gedreven
Zodra dampige pluimpjes vervagen,
zie je dat ze een hemelschrift in ijle lucht achterlaten

Ingezonden door
Geplaatst op
06-07-2024
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WeilandReacties op ‘Hemelschrift ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!