vorige gedicht
vorige gedicht
Beloofde morgen
Haar blik glijdt over de golven,
naar het schuim dat woest water verzwelgt
In een wilde wind wapperen haar haren in harmonie met waterdeining
Een verbolgen maan bewaart licht voor hernieuwde herrijzenis
Het is de beloofde morgen die haar doet ontwaken
Flarden van een dageraad glimpen aan oostelijke hemel
Zij ziet dat opkomend schijnsel rode vlekken op verwarde wolken werpt
In haar ogen danst zacht zonlicht als een flakkerend kaars
In haar hoofd is de nacht met haar dromen weggespoeld

Ingezonden door
Geplaatst op
28-06-2024
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GolfReacties op ‘Beloofde morgen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!