Puntmuts
Zij wilde op reis, verlangend naar verre oorden
Haar lange kniekousen en puntmuts
had ze over haar schommelstoel gehangen,
de kousenbanden op de stoelzitting,
gereed voor vertrek, het onbekende tegemoet
Ze wilde met de stoomtrein derde klas,
de goedkoopste weg naar een nieuwe vrijheid
Gisteren had ze een kaartje op het verveloze station bemachtigd
De lokettiste met opgestoken haar,
had haar met een vreemde blik aanschouwd
Nu is ze op weg naar het station, met kloppend hart vol verwachting
In de wachtkamer verdiept ze zich in de ochtendkrant,
in afwachting van het rumoer van de aankomende trein
Spoedig kwam de trein zuchtend en zwoegend het station binnenrollen
Ze zocht een plekje bij het open raam,
waar de wind tijdens de reis haar haren kon strelen
Bij het optrekken golfden zware stoomwolken door het raampje naar binnen.
Alleen haar puntmuts en het omhoog gestoken ochtendblad waren in deze wolk nog zichtbaar
Ingezonden door
Geplaatst op
22-06-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
Puntmuts StoomtreinReacties op ‘Puntmuts ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!