vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onverzoenlijk
In de Regentessestraat staat een lantaarnpaal paraat,
om vollicht te zenden naar een avondlijke verlaat
Zijn lichtbundel werpt een vaal gebroken lichtcirkel op straat
Als men daar staat lijkt het toch alsof men in schemering baadt
Overdag onthaast hij bedaard en aangedaan
Om energie te sparen is hij uitgegaan
Gebogen wacht hij verstild op duisternis
Dag is een onverzoenlijke hindernis
Ingezonden door
Geplaatst op
20-06-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
LantaarnpaalReacties op ‘Onverzoenlijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!