Geheimzinnige verschijning
Midden op een verlaten plein verstilt een klein hoopje kiezelstenen,
als een hinderpaal voor doorgang,
keurig in de vorm van een piramide opgestapeld,
Trots verheven in de zon, een farao's rustplaats waardig
Niemand weet wie deze stenen daar heeft neergelegd
Hun oorsprong is gehuld in mysteriën
Niemand weet wat de zin is van zo'n keurig stapeltje
Een raadsel dat zich aan ieders begrip onttrekt
Toen hij dichterbij kwam lichtten de steentjes op,
als een brandend haardvuur met warme schaduwlijntjes
Zelfs zijn schoenen baadden in een gloeiend schijnsel
Zodra hij zich verwijderde doofde ook dat licht, waar eens warmte straalde
Toen een reusachtige zwarte vogel voorbij zweefde
wierpen zijn uitgestrekte vleugels een bewegende schaduw over de stenen
Het plein leek verlost te zijn
van deze geheimzinnige verschijning
Hij wendde zich van het plein af en koos een ander pad,
weg van het gefluister van de stenen,
weg van het raadselachtig schouwspel
Reacties op ‘Geheimzinnige verschijning ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!