vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mystieke hang
Ik loop statig om het steengraf
Ik wil graag weten wie daar lag
Een rijke strijder uit de ijzertijd
Die bezield zijn tijdstromen heeft gebeid
Rondom het graf een hoge stenen muur,
beschermend tegen ongewild begluur
Hij ligt daar vredig op zijn stenen bed
Met beide armen gekruist in gebed
Al tientallen jaren aaneen door dagtoeristen bezocht,
ondergedompeld in mystieke hang naar verleden tocht
Ik betast met trilvingers de ruwe stenen
en beeld me in de dode te horen wenen
Voel me even verbonden met een verstreken verleden
En besef dat zij toen, net als wij nu, hebben geleden
Reacties op ‘Mystieke hang ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!