Schimachtige droom

Hij sleept een jutezak achter zich, vol met afgehakte hoofden
Het waren al zijn vijanden die hem van zijn vrijheid beroofden
Hij heeft zijn spijlen door gezaagd en de gevangenis verlaten
Nu doorkruist hij ziels verloren in niemandsland verlaten straten

Dit ver verleden draagt hij als een zware ballast
Zoveel onverzoenlijken hebben zijn ziel bekrast
Het is als een schimachtige droom vol dwaalwegen,
als een serie visioenen aaneengeregen