Schommelstoel

Als glinstering van de dag verschemert en de avond valt,
golft er bezielende kalmte over landschap en weides
Geen stem zo breekbaar kan deze stilte verruwen
Zwijgende vrede in het schemeruur van de avond kiemt een zonovergoten morgen

Een verlangen naar levendigheid, zoals bloemen zich laven aan licht
Een verlangen om uit dromen te stappen, zoals omhelzing een vroege morgen ontsluimert
Een verlangen om het vermoeide hart te verlichten, zoals zware last van zorgen oplost bij ontwaken
Een verlangen om in deze schommelstoel van tijd te zetelen, zoals de stroom van het bestaan herinneringen verankert