vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vurendoosje
Kristalzoute zeejuwelen strelen als gewassen penseeltjes mijn hand
In mijn ademwolken fonkelen regenparels
Weerklank van vogelzang hoor ik in mijn borstkas resoneren
Ik zie druipende zomereikenbladeren buigen en langs mijn benen strijken
Met mijn voeten in het zand staar ik naar zeezilte golving
In een zandkasteel heb ik eens een luciferdoosje begraven
Nu is nog slechts een hoopje zand over
Als ik onder het zand het vonkendoosje weghaal, is het strijkvlak vochtig
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
08-05-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
LuciferdoosjeReacties op ‘Vurendoosje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!