vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Geleende jurken
Op de zanderige bodem van een doodlopende rivier, waar stroming stilstaat
ligt breed uitgespreid een met gouddraad gestikte jurk
Bij helder water en zonschijn lijkt het alsof door weerkaatsing
van de gouden draden de jurk op het water drijft
Eens was deze jurk geleend door de juffrouw van een adellijke dame
Zij liep er mee te pronken door de steegjes van het dorp,
door de bewoners met lofliederen toegejuicht
Daarom stal ze telkens een nieuwe jurk,
die ze steeds in een rugzak met zich meedroeg
Eens gleed ze uit en ging ze in de waterdiepte ten onder,
haar verloren onschuld in zand opgeborgen
Reacties op ‘Geleende jurken ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!