het feest ten einde

het herfsttapijt
ligt voor het rapen
vruchten vallen om hen heen
het bladgoud kraakt onder de voeten
waarmee ze dansten
macaber naar het licht
nachtvlinders bij de lantaarn
de flessen wankelen rinkelend huiswaarts
er is geen dauw genoeg
om het vuil weg te spoelen
met ongekende grote smoelen
schreeuwen ze de nacht ten eind
en breken bruut
de broze morgenwebben