vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Indolente kompaan
Nabij het natte ochtenddauw
dans je spontaan
met koperen vingerhoedjes
opportunist
van blauw maanlicht
en de zon klimt
over groene agrarische leugens
er is nergens stilte in jouw leegte
maar ademtocht verraadt
geen muizenissen
bij het konijnenhol
je naait, breit en haakt
maar niets doe je
voor plezier of lol
opportunist
van bruin schoenenleer
de schijn blijkt zonlicht
over jouw grazige heuvels
eenzame vriend, melige makker
de zon klimt over paarse leugens
indolente kompaan
waar ga je heen
in het donker van de nacht?
© mobar
Ingezonden door
Geplaatst op
04-05-2024
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kompaan Mislukken VriendschapReacties op ‘Indolente kompaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!