1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Regen, wind, dood en leven
Zodra de wind even gaat liggen, beukt de regen tegen bomen en struikgewas,
modderige plassen scheppend
Zodra het manna van het leven door de aderen stroomt, is de onzichtbare dood nabij,
zijn kristallijnen mantel afwerpend
Zoals regen een sluier is voor de wind
Zo is dood een schaduw van het leven
Reacties op ‘Regen, wind, dood en leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!