vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bankstel
Op een vervaagde parketvloer waar vergeten klanken dwalen
Waar verloren glans door tijd is versleten
Een stille getuige van nog ongeschreven verhalen
Een gouddraden kussen in een zich ontvouwende ambiance
Een gestreelde plek voor rustende zielen
Een door warmte omarmd en met liefde gekoesterd hoekje
Een rustplaats voor lichaam en geest, waar stilte heerst
Een slaapplaats waar zorgen verstommen
Een thuishaven voor hartgeliefden
Een droomlandschap met sporen van verweerde voetstappen
Een eenheid van geesten met gelijkgestemde gedachtenstromen
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
BankstelReacties op ‘Bankstel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!