Zilveren krassen graveren

Toen zomergloed verflauwde
En najaarsglans bladeren in goudachtige regen deed neerdalen
En wolkensfeer een watervloed op het land uitstortte
En stormadem land teisterde
Versplinterden kale boomtakken regenparels uiteen
Graveerden ze zilveren krassen in ochtendauw

Toen winterjuk als een zware ketting gebroken werd
En bladeren woudtwijgen in een groene mantel hulden
En regentapijt was vergeten
En nevelruimte in ademloze stilte werd omarmd
Bogen loofdaken onder het gewicht van een groenzee
Boetseerden ze regenboogstrepen in morgenmist