Boterbloembij

Een boterbloem geurig beladen met stuifmeel
loert begeerlijk rondom
In een woordeloze stengeldans verspreidt zij lokgeursporen
Aan de einder gonst een gouden bijenzwerm

Met vleugelwapperende dans
verandert een bij van richting
Bij zijn overvlucht verstrooit hij een regen van pollen
Dan spreidt hij zijn pootjes en landt licht vibrerend

Zijn buisvormige smaakzwaard dringt diep in de bloemschoot
Kelk en tong verstrengelen in een betoverende extase,
honingzoete nectar drinkend

Op zijn harige pootjes blijft stuifmeel achter,
een liefdevolle vrucht voor zijn nakomelingen