vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hemeltranen karnen
Een verlaten goudvink bespeelt haar citer uit volle borst
Haar klanken dwalen door boomtakken
en worden zachtjesaan in gebladerte gedempt
Dan fluistert ze opnieuw haar lied door groenloof,
totdat windadem haar hymne verder draagt
Haar gouden klanken weerkaatsen tegen wolkendriften
en vormen van luchtgordels een betoverende klankkast
Korenmolenwieken met verzilverde canvaszeilen
ontwaken ritmisch door haar klankenspel
Door hun zwiepende draaiingen
karnen zij hemeltranen uit luchtwolken
Reacties op ‘Hemeltranen karnen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!