vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Langskomers
Met tuinlaarzen aan struikelde hij over een opstaande straatsteen
Hij tuimelde op zijn schouder in de gelige graskant en raakte in zwijm
Zijn versleten zolen weerspiegelden laatste stuiptrekkingen van schemergloed
Eerste gloren van de ochtend bezorgden hem een transparante kleur,
daarom niet door langskomers waargenomen
Hij ligt hier al dagen, vooral 's avonds verwonderd aangestaard
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
06-04-2024
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DoodReacties op ‘Langskomers ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!