vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bosmieren
Langs randen van een vergeeld grasland
wuiven grashalmen in wervelende westenwind
Langsheen deze groenstengeltjes kruipen rode bosmieren omhoog
Zij hopen aan winderige donkerheid te ontsnappen
In een lint van roodblauwe stippen stijgen zij naar graskronen
Nieuwsgierig tasten zij met hun buigzame voelsprieten omgeving af
Hun haakachtige klauwtjes omklemmen stevig deze halmrietjes
Van afstand is te zien hoe ze golfachtend meedeinen in windadem
Ingezonden door
Geplaatst op
25-03-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
MierReacties op ‘Bosmieren ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!