vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Steegeinde
In een schemerige steeg staat los middenin duidelijk een deur
Van veraf is te zien dat een schilferroeste sleutel in het slot steekt
Achter afbladderende aanslagverf is te zien dat hij kobaltblauw van kleur was
Het houten handvat bengelt erbij als een bruinige boomtak in de wind
In de vallende middag stileert de deur een slingerende schaduw in de steeg
Bij nadering schuift de deur langzaam open, met het steegeinde in zicht
Bij verwijdering valt de deur dreunend dicht en is de steeg voorts verduisterd
Ingezonden door
Geplaatst op
26-02-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
DeurReacties op ‘Steegeinde ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!