vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zonnebank
Over een zonnebank kruipen
onzelieveheerbeestjes schielijk weg
Hun veelkleurig schilden weerkaatsen speels
uv-licht over achtergelaten broodbeleg
Ontbloot gaat hij op verspreid liggende kruimels liggen
Zijn verwarmde huid straalt een onzichtbare waas uit,
dromend van een sprookjesbos met stakige boomstammen,
waartussen vage lichtschijnsels een weg banen
Ingezonden door
Geplaatst op
18-02-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZonnebankReacties op ‘Zonnebank’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!