vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Opengescheurde handen
Op het kerkhof beukt zuidenwind tegen zerken
Van een vers gegraven graf is de zandhoop opnieuw teruggeblazen
Bossen bloemen waaien verscheurd van graf naar graf
Sommige grafplaten zijn zo gespleten dat namen onleesbaar zijn
Enkele zijn op een grote hoop tegen aula's toegangsdeur gesmeten
Twee nabestaanden zoeken tevergeefs tussen brokstokken
Met betraande ogen zakken ze overmoeid tegen een kerkmuur,
verwonderd naar hun opengescheurde handen starend
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
05-02-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
KerkhofReacties op ‘Opengescheurde handen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!