Door god en mens verlaten

Zwarte wolken, zonder zonlicht
weg bezaait met takken
overal zie ik obstakels op mijn weg
een stormachtige wind neemt mijn gedachten mee
struinen blindelings in de tuin van verraad
bezit ik de geest met alles wat ik haat

was ik in het hof van eden
heb ik om vergeving gebeden

door god en mens verlaten
zweven tussen hemel en hel
niet waardig voor de hemel
niet slecht genoeg voor de hel

soms bevalt die duisternis mij wel
andere keer hunker ik naar het licht
mijn dromen zijn niet voor de eeuwigheid
graag een hand die me daarvan bevrijdt

Zwarte wolken, zonder zonlicht
mijn ogen staren naar de weg
waar een doorgang is door de obstakels
gedachten gaan niet langer mee met de stormachtige wind
ik verlaat de tuin van verraad
verban alles uit mijn geest wat ik haat

in de zwarte wolken verlicht opeens één vel gekleurde ster

© Ralph Mulder 03-02-2023