Het katje
altijd al een kat en hondenmens
was al heel lang mijn grote wens
zou ik nog een kat durven nemen
tenslotte, ik ben niet meer zo jong
heb al een hondje reuzenlief
maar ja, er was nog ruimte zat
maar wijsheid won, er kwam geen kat
tot, als een vreemde kerstverassing
er stond zomaar een bij mijn deur
zo zielig dat ik haar maar binnenliet
haar meldde op menige site
maar niemand was haar katje kwijt
ik sloeg mijn slag, dacht ze mag blijven
mijn huis is weer vol met leven
met zo’n jong katje kun je wat beleven
ze jaagt op brokjes, speelt met de hond
die het eigenlijk wel spannen vond
ze vindt elk stoffig verstopt hoekje
omdat ze af en toe als een zwabber
rondgaat waar ik niet komen kan
wordt mijn huis weer spic en span
ze brengt wat leven in de brouwerij
houdt mijn schoot warm bij kou
lief katje, fijn dat je blijven wou
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
11-01-2024
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZieligReacties op ‘Het katje’
-
'Wat moet ik ermee, het heeft de oogjes nog dicht', zei ik tegen mijn vrouw en ik was zo gek om hem (bleek) de fles te geven, hij werd 15.
guido - 22-01-2024 om 17:44