vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Traanvlinder
Probeer ik de essentie te begrijpen
van jouw stem die riep in het duister
en in gedachten bij mij was
dacht ik dat jouw stem klonk
wegzonk in toevalligheden
waar ik bij volle maan
de gulle liefde dronk
het stille droomkompas
opnieuw geijkt
dacht ik dat ik
bekoring voelde
opnieuw zou beginnen
in voortvarend beminnen
omdat ik je had losgelaten
en in genegenheid gekoesterd
gevoelens opgepoetst
in fris verlangen
traanvlinder
hoorde ik jouw naam
in de echo van de nacht
hoorde ik jouw fluisterstem
toen die traan mijn linkeroog verliet
had jij mij lief ondanks verdriet.
© mobar
Reacties op ‘Traanvlinder’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!