vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
kastanjes
onderweg met mijn hondje
lagen ze daar in het gras
misschien wel honderd
grote glanzende kastanjes
zo’n mooi gezicht was dat
er pasten veel in mijn jaszak
ze liggen nu bij me thuis
in een mooi oud mandje
terwijl ik denk aan mijn vader
hij droeg ’s winters altijd
een kastanje in zijn broekzak
tegen reuma zoals hij dacht
dat vond ik als kind zo leuk
ik denk dat ik het ook ga doen
zo’n fijne herinnering aan
hem en aan mijn jeugd
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
17-10-2023
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HerinneringReacties op ‘kastanjes’
-
"Kiekeboe',zei de worm en was er al.
guido - 19-10-2023 om 18:21