vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Weg van jou
die twijfels die pijn dat is een ding waar ik echt niet van hou.
Ik ben zo moe en zo kapot omdat jij me alleen maar pijn doet.
waarom kan je me niet met rust laten.
en je eigen weg graven.
zo dat ik weer vanalles kan verdragen
want je bent het niet waard dat ik vreetbuien krijg.
en dat ik dik blijf.
Mijn leven is al kut dus
graaf me niet in een nog diepere put
het is beter dat ik het contact beetje verbreek
zodat er niet nog meer ellende wordt beleeft
Reacties op ‘Weg van jou’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!