vorige gedicht
vorige gedicht
door de bomen
Bewandel mijn pad in het bos, laat me even gaan.
Laat al mijn gedachten even los, want het is me nu even te ver gegaan.
In het bos is het zo vredig en fijn, je kan je gedachten en gevoelens even laten gaan.
Even al je emoties kwijt, een moment ervaren van gelukkig zijn.
De natuur veroordeelt je niet, geeft je juist een goed gevoel, zodat je je verdriet accepteerd en weer naar huis gaat tevree.
De bomen wijzen je de weg, ze zwaaien je uit naar de juiste uitweg.
Probeer nu weer even te genieten van je leven, voluit.
V.V.
Reacties op ‘door de bomen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!