Versleten blues
Eenzaam in het wrede duister
van weerloze stille armoede
slentert een arme zwerver
door het nachtelijke park
in de oude stad waar
bruine beren afval komen eten
hij draagt versleten kleren
en zingt versleten blues
hopelijk komt hij
geen bruine beren tegen
want hij is in de jungle
van de oude havenstad
een voedselconcurrent
lang geleden had hij
seks met een vrouw
ze ging er vandoor
met een andere vent
Eenzaam in het woeste duister
van weerloze stille armoede
slentert een bruine berin
door het stadspark over het pad
ze gaat die zwerver verrassen
de blues, de versleten blues
geen blouse en geen schoenen
hij gaat die berin straks zoenen
de blues, de versleten blues
een mooie ode aan de zomersterren.
© mobar
Reacties op ‘Versleten blues’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!