Bezielde bron
De wilde rivier stroomt naar de zilte zee
neemt zoete herinneringen mee
leegte en dwaze geest in elk woord
ontbloot je maar, het is nu naakt!
Is het schilderen of dansen
op prille intimiteit
van jouw hemelse matras
nu je de bezielde beeltenis tekent
heilige geest aan het kruis
samen in de liefde thuis
het materiële afgezworen
lust die je te lastig lijkt
vaag geworden zinnen
afgezonken werkelijkheid
in schimmige spelonken verhelderd
magie van vitaal bestaan
in iedere zin loeren er dieven op leegte
zijn er kapers van de goede gewoonten
in ieder vergankelijk woord
verschuilt zich de dwaze geest
die weet hoe het begon
zoeken, tasten, dwalen
in ontwaken van verhalen
ben jij nu eindelijk:
de bezielde bron
de blauwe rivier stroomt naar de grijze zee
neemt oude herinneringen mee
© mobar.
Reacties op ‘ Bezielde bron’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!