vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gras
De geur van vers gemaaid gras mengde zich
met de geur van oud opgeslagen vergeten hout
nat door de warme regen van de lange zomer
die zich had doen gelden in de duisternacht
Het groene gras leek te groeien tot aan de horizon
toen we daar lagen en de liefde innig bedreven
omdat het warm was en we enorme zin hadden
in eens iets anders dan een simpel stapelbed
We hadden plezier op dat groene tapijt
het voelde natuurlijk en rustgevend
we hadden allebei de stille hoop
dat de oorlog spoedig voorbij zou gaan.
© mobar
Reacties op ‘Gras’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!