Heimwee
ik heb heimwee naar de tijd hiervoor
maar weet ook, ik moet toch echt door
ik heb heimwee naar toen alles nog makkelijk was
ik heb heimwee, maar merk het nu pas
heimwee naar de tijd voorheen,
toen voelde ik mij minder alleen
ik heb heimwee naar mijn mama
zelfs wanneer ik naast haar sta
ik heb heimwee naar hoe zij toen kon zijn
wat was mijn moeder toen ontzettend fijn
ik weet ook die tijd komt nooit terug
ik moet hieraan wennen en wel vlug
hoeveel dagen zou het nog gaan duren
tot ik stop met naar het verleden turen
hoeveel weken zijn er dan voorbij
wanneer ik kan zeggen, ik ben vrij
vrij van heimwee, vrij van verdriet
vrij van spijt, maar het komt maar niet
ik heb heimwee naar een jaar gelee
mijn dromen nemen mij nog vaak mee
naar de tijd dat mijn moeder nog beter is
naar de tijd die ik stiekem ontzettend mis
Reacties op ‘Heimwee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!