en andersom

de wolkenwolken’
worden woord
in het boek
van mijn netvlies
drijven voort
in een eeuwig ritueel
van lucht naar water
en andersom
en even later
staat er
een pater
en die praat er
dat God de wolken drijft
wie in die onzin blijft
wordt kerkelijk ingelijfd
maar wij liggen in ’t gras
zien de wolkenbeelden
zweven naar hartenlust
van links naar rechts
en andersom’
zich van geen god bewust
voor wie wel of niet gelooft
we liggen in het gras
zij aan zij
we staan pas op
in een eeuwig ritueel
wanneer het eerste licht
de sterren dooft
dan is de nacht voorbij
van licht naar donker
en andersom