vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verstopt in het donker
Het moment dat ik thuis kwam
Voelde ik het over me heen kruipen
De duisternis
Die zweeft in de kamer
Bedekt mijn ogen
En vertroebeld mijn gedachten
Weerhoudt het licht
Het is nooit weg geweest
Verstopt in een hoek van de kamer
Wachtend in de stilte
Tot ik de kamer verlicht
Sluit het zich om mij heen
Grijpt het mij stevig vast
Met klauwen diep in mijn vlees
De duisternis neemt mij over
Alles is donker
De kamer
De gedachten
De gevoelens
De duisternis is een monster
Diep in mij
Het is nooit weg geweest
Het was alleen maar verstopt
Reacties op ‘Verstopt in het donker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!