Kruimels als streng dieet
Decennia lang van kruimels geleefd, overleefd
Dat streng dieet
Nee, niet voor dat gezond lijf
Maar mentaal, de geest
Dus van wat aan ‘leuk’ overbleef
Was de oorzaak misschien een schimmig stukje dna
Was het misschien een verzwakt gen
Die dosis eigen schuld, dikke bult
Of dat plonsbadje van ‘s werelds ellende, hypocriet en onecht schuim
Aangelengd met wat pech en misfortuin
Amper één meter hoog,
En mijn wereld al véél te groot
Angst kwam toen al kijken en overwon
Nestelen, het kon
Het dieet toch moeten doorstaan en volhouden
En de pijnlijke honger navenant
Wat een soep, het raakte wal noch kant
Angst is een gezwel, lelijke onzichtbare kanker,
Stadium IV zo vreselijk snel
Een ware hel
Reacties op ‘Kruimels als streng dieet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!