Scheepswerf

Als de Zaat blaast, wordt de werker wakker
die nagels moeten heet, die kiel gelegd
laat ratelen die hamers, oorverdovend
wekt een schreeuw de werf tot leven.

Als de Zaat blaast, zwelt de ziel van ’t dorp
waait weelde door de straten en
drijft De Welvaart staalhard op het water.

De Zaat blaast… haar laatste adem uit
een zwarte wolk kwaadaardig stof
en bijtend zure dampen.
De laatste man, een oude kraan
in ademnood amechtig op de dijk
vertellen nog ‘t verhaal
dat hier ooit werd geschreven.