vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wolfrakker
Bij donkere nacht
onder de maanschaduw
in het oerbos
klinkt jouw woeste gehuil
in verte van een sprookjesland
omdat je weet dat in vergeten
eenzaamheid zich zal herhalen
richt jij trots jouw wilde kop
bloeddoorlopen ogen
naar de volle maan die lacht
om in de nacht
jouw trouwe
vriend te zijn
uitzonderlijke rakker, wolf
uitzonderlijke eenzaat
wolfrakker van de donkere nacht.
© mobar
Reacties op ‘Wolfrakker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!