vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vleugels
Als ik vleugels had...
nam ik je even mee,
Gewoon samen...
wij alleen met zijn twee.
Vliegend...verlangend
in één diepe zucht,
warme lichamen...
stiekem tegen elkaar gedrukt.
Luchtig van binnen...
lippen die branden...niets daartussen,
zonder dat iemand het ziet...
je overal te kussen.
Een streling...
langs je huid,
gewoon...doen wat we willen
even alles zonder geluid.
Laat mij me gang dan maar gaan
geniet en wees stil,
of vlieg terug...
als je dit niet wil.
Reacties op ‘Vleugels’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!