vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Herfstmaan
Een herfstmaan schijnt over de velden
daar aan de oevers van haar haar liefdesboek
moet hij zich bezinnen over het strand
en het feit dat hij geen kleren draagt
hoog aan de hemel glanzend
schijnt de maan over de daken
het is nu herfst, in leeftijd en in ouderdom
in seizoen en in vergankelijkheid
kom we lopen naar de dikke deur
verdwijnen in nieuwe horizonnen
een herfstmaan schijnt over de bossen
daar in de struiken van haar liefdesboek
moet hij zich bezinnen
over het feit dat hij naakt is
en glimlacht hoog in de hemellucht.
© mobar
Reacties op ‘Herfstmaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!