vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de treurwilg
de grote treurwilg voor mijn deur
met blad tot in het water
zo’n imposante grote boom
zijn takken reflecterend in de stroom
we hebben een innige verhouding
als niemand kijkt aai ik zijn stam
een buurman om van te houden
ze kent mijn geluk en mijn verdriet
heeft onze kinderen groot zien worden
we kennen elkaar nu al zo lang
heeft zoveel mensen voorbij zien komen
een hoeder vol schaduw en sterke stam
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
02-09-2022
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
BomenReacties op ‘de treurwilg’
-
' Je kunt er ook mee praten', zei Irene en wist van eenzaam maar niet alleen.
guido - 05-09-2022 om 19:26