vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
huisgenoten
mijn hond, die eigenwijze troel
voelt haarfijn aan hoe ik me voel
geeft troost en volgt me trouw
en warmte in de winterkou
ook zonder woorden steeds nabij
onafscheidelijk, ze maakt me blij
ze heeft haar eigen rare nukken
wat ze niet wil, gaat echt niet lukken
toch maak ik me zorgen over haar
ze wordt al bejaard en slaapt het liefst
heeft de lekkerste stoel gereserveerd
ja, ze heeft me heel wat aangeleerd
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
30-08-2022
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HondenReacties op ‘huisgenoten’
-
'Wat een hondenweer', zei mijn buurman buiten en onze kat rolde zich binnen op.
guido - 06-09-2022 om 17:54