Stille eenzaamheid

Terwijl de wereld aan
haar fraaie voeten ligt
denkt de vrolijke diva
op haar fluwelen bank
aan de bedelende
kunstenaar
die zij had gezien
in het park van de oude stad:


Hij tekent voor haar
een innerlijk landschap

vol broos verlies en pijn
armoede en wanhoop

hoop en trots, eigenwaarde
vergane glorie en weemoed

geslepen in zijn houten potlood
ganzenveer en zwarte inkt

troost door de ontmoeting
terug in stille eenzaamheid
tekent hij met zijn trillende hand

een landschap zonder horizon.





© mobar