vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spiegelvijver
Onder het spaarlicht van sterren gefemel
tekenen van tijd, samen bij het water
alles in het nu geen denken aan later
het droomgezicht in de spiegelvijver
een papegaai spreekt over waarheid
de vleugels moe door eigen retoriek
alleen in het duister van de dwaze nacht
en niemand die er op een leugen wacht.
© mobar
Reacties op ‘Spiegelvijver’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!