Wildernis
Wat is er over
van de ongerepte wildernis
die in haar jeugd zo woekerde
rond de landerijen
de struiken, vlinders, vogels
met vrijheid van geest
een gelukkig kind
vanzelfsprekend eigen
helemaal zichzelf.
Alles lijkt strak aangeharkt
zelfs korrelige tijd wordt niet vergeten
het vasteland opnieuw ingericht
geasfalteerd en volgebouwd.
Straks komt er weer een nieuw bericht
over vrije natuur die niet standhoudt
omdat de mens niet langer grenzen kent
in zijn intense hebzucht om te blijven.
Wat is er over van het onbekommerde kind
die haar volwassen geest voorvoelde
misschien een boodschap in de wind
een ansichtkaart van vroeger
waar ze herinneringen terugvind.
Wat is er over van de wildernis
die in haar jeugd zo ontroerde
vrijheid die zo voelbaar was
onaantastbaar in een droom beleven.
© mobar
Reacties op ‘Wildernis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!