vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zeevriend
Weidse gebaren van jouw zilte golfstroom
beademen het voorjaar met nieuwe zomer
in de stilte van die intieme heimwee
ben ik het spelende kind van de duinen
te klein om de horizon te aanschouwen
te groot om de zandkorrels te tellen
in de verte van dat grote verlangen
zeevriend, leen mij de weemoed in jouw ogen
laat het land van mijn hart jouw schip zijn
de natuur van jouw geest een goede daad
laat ons geloven in wat de toekomst
voor ons allebei in petto heeft
zolang er hoop is blijven we varen.
© mobar
Reacties op ‘Zeevriend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!