Zeevriend

Weidse gebaren van jouw zilte golfstroom
beademen het voorjaar met nieuwe zomer
in de stilte van die intieme heimwee
ben ik het spelende kind van de duinen

te klein om de horizon te aanschouwen
te groot om de zandkorrels te tellen
in de verte van dat grote verlangen

zeevriend, leen mij de weemoed in jouw ogen
laat het land van mijn hart jouw schip zijn
de natuur van jouw geest een goede daad

laat ons geloven in wat de toekomst
voor ons allebei in petto heeft

zolang er hoop is blijven we varen.




© mobar