't Klokje

Er zit een klokje,
een klokje in mijn ……….hoofd
en onderwijl ik dat tegen u zeg,
tikt het zomaar de tijd van mijn leven weg.

Dat klokje tikt gewoon maar door
zonder dat ik dat tikken hoor
en zonder dat ik 't zelf merk…….
doet dat klokje gewoon zijn tikkend werk.

Dat klokje hoeft, hoewel ik daar niet echt op let
nooit op de juiste tijd te worden gezet
dat klokje vult onvermoeid mijn dagen
die daarna langzaam weer in mijn hoofd vervagen

Er zit een klokje
een klokje in mijn ………hart
dat klokje loopt evenwel
met 't klokje in mijn hoofd nagenoeg parallel.

Maar als ik 's avonds laat in bed,,
liggend luisterend daar dan eventjes op let,
merk ik, dat ik dat tikken en kloppen duidelijk hoor,
hij beukt en bonkt soms hoorbaar in mijn linkeroor.

Dat klokje tikt dus in mijn hoofd en in mijn hart
met 't doel, van wat mijn hoofd weet, ik dat in 't hart ook voel;
't is zo bijzonder, 't lijkt haast wel een wonder
't is raar maar waar…. en eigenlijk toch ook wel heel apart.

De werking van dat gezamenlijk apparaat
is ingewikkeld, medisch verklaard, weten zij wel hoe 't gaat
heel fijntjes verwikkeld in een complex van zenuwlijntjes
dat mij doet leren hoe ik dagelijks moet functioneren.

Dat systeem van lijnenspel is gewoon mijn zenuwstel
dat wordt geroemd en benoemd als mijn biologische klok
die bepaalt dan vaak wanneer ik slaap en op tijd ontwaak
tevens wanneer ik eet en daardoor opnieuw gesterkt
ik even rust, waarna er weer moet worden gewerkt.

Maar moe en zeer voldaan
zegt 's avonds laat die klok
jouw tijd zit er voor vandaag nu wel weer op
je gaat nu netjes…..en op mijn tijd
zonder gemor of enige tegenstrijd
gewoon met de kippen op stok.