vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
ooit
een huisje op de hei
daar droomde ik altijd van
waarom is het er niet van gekomen
het was toch een serieus plan
er waren zoveel andere dingen
die voorgingen elke keer
u weet wel, de kinderen en
het spits reizen in het werkverkeer
nu heb ik toch maar besloten
uiteindelijk komt het straks goed
heb op de natuurbegraafplaats gekozen
waar mijn body straks liggen moet
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
17-06-2022
Over dit gedicht
niet autobiografisch hoor
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KerkhofReacties op ‘ooit’
-
'Ze zijn me vergeten', zei de honderdjarige en plantte een notenboom
guido - 18-06-2022 om 16:16